Als je alles doet zoals je het deed, dan zal veel hetzelfde blijven. Dus ging ik maar eens voor de eerste keer naar de Oudejaarsloop van AV34 met de start in het pitoreske Loenen. Daar was ik dus nog nooit geweest. De Oudejaarsloop dan.. Ik weet niet eigenlijk niet waarom. Wellicht omdat het aan het einde van het jaar een tikje confronterend is of misschien omdat ik normaal gesproken wat beters te doen had. Om kwart over negen ging de eerste groep. Ik draaide me nog een keertje om. De volgende om 10:00 leek met beter.. 

In de genoemde trots van dit veluwse dorpje hingen de muren en het plafond vol met van die standaard attributen, waarschijnlijk om te zorgen dat de bezoekers er een bepaald gevoel bij kregen. Al jaren.. Tussen oa. de kentekenborden uit America, een grote trommel van de lokale harmonie hing ook een stofzuiger. Het was een soort van Loenen meets Route 66 meets Queen..

We moesten ons hier verzamelden voor een lekker loopje Loenermark van 18km. Oudejaarsloop.. Toch de laatste loop van het jaar. De laatste kilometers van 2018. Dan loop je eigenlijk langzaam maar zeker het jaar uit. Het leek me goed om dat dan ook maar anders aan te pakken. Niet lekker gemakkelijk lopen tussen de altijd gezellige grote jongens of de andere meer bekendere medelopers (zie beschrijving op Medelopers, hardloopmaatjes en fans). Nee.. Er op uit.. nieuwe medelopers leren kennen. Eens kijken wat je dan tegen komt ook gezellig kan zijn..

Ik keek rustig om me heen. De medelopers waren gekleed in allerlei leuke kleurrijke haast feestelijke outfits. Oudere mannen met vreemde hoofddeksels.  Een van mijn meest sympathieke hardloopmaatjes had een trailonderbroek aan. Heel hip en modern worden deze onderbroeken dan een beetje zichtbaar gedragen. Dus kwam er een beetje grijs onder zijn korte broek uit. Het viel nogal op zoals die gliterpanties die je wel eens ziet tijdens oud/nieuw feestjes. Ik zeg moet gewoon kunnen. Trek maar lekker aan.. Viel nog mee dat niemand, vanwege de feestelijkheden, liep in een lange glitterjurk..

Waren we er al? Nope.. Nog 15.. Het aftellen was begonnen..

“Hey Ber.. Besef je dat jij vandaag de jongste bent?” Een beetje geschrokken keek ik om me heen. Ik leek inderdaad wel de jongste, behalve Perry dan. Helaas bleek die toch ook al wel een paar jaartjes ouder. Zou het daarom de “Oudejaars”-loop heten..? Ach.. Wat maken die jaren ook eigenlijk uit? Het gaat er toch om het oud je je voelt in je hart. Zeggen ze.. Tja, en ook dan ben ik wel de jongste denk ik.. 😉

10.. Nog 10 km in dit oude jaar..

Tijdens het lopen kwam ik in de meest interessante gesprekken. Een uiterst vriendelijke voor mij onbekende medeloper vertelde over de voorliefde voor koken en dat Tanzania op het wenslijstje stond. En natuurlijk Chili. Dat was grappig. Ik hou ook van Chili. Alleen nooit eten voor het hardlopen, door die bonen maak je geen vrienden..

9.. 8..

Over mantelzorg en dat je dan eigenlijk twee huishoudens moet doen. Hoe kan je dat? Terwijl je ook nog moet werken. Dat is toch niet normaal meer.. Hoe kun je dat volhouden? Nederland anno 2018.. Bizar..

7..

Geanimeerd bleef ik luisteren. Het ging over katten en wat ze dan zoal in hun pubertijd doen. Wist jij dat katten ook pubertijd kennen? Deze katten geven je echter geen grote mond maar bijten gaten in sokken en sjaals. Dat doen ze omdat ze eigenlijk bij je willen zijn.. Bijzondere verhalen.. Dit soort weetjes hoor ik van de grote jongens nooit.

6.. 5..

Een andere medeloper kwam er even bij lopen. Tja.. Aangetrokken door de leuke gesprekken, wilde die ook wel even wat aandacht. Hij deed me herinneren aan een oude hardloopmaatje van me. He.. Was ik net even lekker in gesprek.. Probeerde hij er weer tussen door te komen. Hij begon te praten over motorrijden, over dat ze zo’n ijzeren plaat in hun been hebben. Ik versnelde even.. Hoorde hem nog iets zeggen over de gevaren van diepzeeduiken en nog wat andere moeilijke onderwerpen.

4..

Ik wilde eigenlijk even zitten op een bankje. Even rustig zitten en gewoon lekker luisteren naar wat anderen dan met je willen delen. Maar ja.. Waar is een rustig bankje als je er een nodig hebt? Even rustig bijkomen van een lastig jaar.. Een aantal super leuke mensen gingen uit mijn leven.. Mijn vader..

3..

De laatste kilometers van 2018 kwamen inzicht. Dat is toch altijd even spannend. Ik gaf nog wat extra gas.. Versnelde en versnelde.. Ik was al een tijdje aan het aftellen. Ik keek om me heen. Een kon me nog bijhouden. We keken elkaar aan. Toch een bijzonder om de laatste kilometer met een vreemde medeloper te delen. De vonken spatte eraf. Vuurwerk..

2..

Het dorpscafe lag er rustig bij. Van binnen was er wat veranderd. Het voelde warm aan. De vele nordic walkers met hun gekke prik stokken zaten al rustig aan de koffietafel van de welverdiende soep te genieten. De ene na de medeloper kwam binnen. Ook de grote jongens waren klaar met hun tocht. Iemand aan tafel vroeg me over die ene film.. met Queen.. Waarschijnlijk getriggerd door die stofzuiger aan het plafond. Ik had hem nog niet gezien. Leek me leuk.. En echt iets voor 2019. Het jaar waarin alles weer open ligt..

1..

Blij en tevreden ging ik naar huis. 2018 had zijn ontzettend mooie en minder momenten. Begon lastig en de laatste weken ware ook niet echt fijn.. Als deze laatste gezellige loop van 2018 de voorbode gaat zijn voor 2019 dan ga ik er voor.. Ik ga er sowieso voor.. Met een grote glimlach..

Gelukkig nieuwjaar.. Een gezond en sportief 2019!!

Moge je pad, verhard of onverhard, altijd naar jouw doelen leiden.