Gisterenavond kwart voor 7, ruim op tijd voor de training. Een klein groepje fanatiekelingen staat al te wachten bij de ingang van de kleedkamers. Nou, eigenlijk zitten ze te wachten. Want men vind het te warm. Tja.. het is natuurlijk 26 graden maar het is ook bewolkt. Wellicht krijgen we regen of onweer, wat altijd afkoelt. Daarbij we rennen toch altijd door de bossen dus.. het valt allemaal wel mee, denk ik dan..

Tropische temperaturen.. de doodsteek voor menig trainingsschema. Dan kan Evy je nog zo hard aanmoedigen. Je maakt geen schijn van kans. Je kunt er ook niet op kleden. Zelfs met minimale renkledij heb je het nog warm. En hoe meer warmte je voelt, des te warmer voel je je. en nog warmer.. en nog warmer.. totdat je niet meer de hitte voelt. Je bent de hitte geworden.

Goed.. Warm dus. Maar we gingen toch. Tja, als je 180 km door de alpen kunt lopen, dan is dit toch peanuts. De trainer vertelde dat we vanwege het warme weer voor de toeristische route zouden gaan. humm.. Rondje Apenheul, de Naald, Paleis ’t Loo en de Julianatoren. Wellicht niet slecht.. voor een zondagochtend met je kinderen.. maar voor een training.. kom toch op jongens..

Het was inderdaad warm. Dus die warming up hoefde voor mij niet zo nodig. Trouwens de meeste van mijn medelopers waren meer bezig met het rond zwaaien van de armen voor wat verkoeling, dan dat je echt kunt spreken van oefeningen uitvoeren. En trouwens door al dat gezwaai hoorde je de trainer ook niet.

Goed.. had ik al gezegd dat het dus warm was? En ondanks dat op een lichte draf door Park Berg en Bos in richting van de Apenheul. Inderdaad kris kras door het park langs een enorme vijver, welke was uitgegraven tijdens de werkverschaffing. Ja, op een toeristische route hoort een gids. Hij had er wel zin in. In vertellen over de route dan want het echte hardlopen kwam maar niet van de grond.

Nog even langs een van de mooiste kunstmatig aangelegde vergezichten van Apeldoorn en omstreken. Prachtige waterval en onder in de vijver vaart een waarschijnlijk verliefd stel met een gondel een rondje langs het eilandje. Als dat geen romantiek is, dan weet ik het ook niet meer. Dan waren ze aan de zijkant ook nog druk met de voorbereidingen voor Lumido, een spectuculaire lichtshow vanaf 26 juli tot 31 augustus. Nog meer leuke toeristische ideeen kun je zien op www.vvvapeldoorn.nl

Deze pagina wordt trouwens niet gesponsord. Laat dat even duidelijk zijn. Nee, dit is een beschrijving van de toeristische route. Die dus nog even door gaat. Langs de wilde zwijnen.. Nou ja.. dankzij de afrastering hebben ze minder behoefte tot wildheid. Daar komt nog bij dat het vakantie is, dus de heren en dames zwijnen doen het rustig aan. Even een oeh en ahh momentje bij het zien van de kleine zwijntjes. En ja hoor, daar gaat de net opgebouwde snelheid. Even kijken.. wachten.. inderdaad kleine zwijntjes.. oeh en ah.. en door..

He he.. Eindelijk lekker een beetje klimmen op tempo.. stijl omhoog. Wat horen we daar? Zijn we net uit de kust, kan het anker al weer uit. Het gesnuif van hun echte wilde vrienden uit het westen. Die waren op vakantie op de Veluwe, mochten niet op de camping want het hek zat dicht en deden daarom maar een vergelijkbare route als wij. Met een klein bochtje erom heen gaan we door want het was namelijk warm en we hadden al best wel een eindje hardgelopen.. ahum.. en dus richting huis..

Maar eerst over een groot grasveld, heel mooi groen en groot. Goed.. warm was het dus nog steeds en mijn hoop op een flinke stortbui met dito bliksem had ik laten varen. Dus even tijd voor een plaspauze en drinkmomentje. Beetje zinloos natuurlijk. Je kunt het vocht beter binnen houden waarschijnlijk hoef je dan ook minder te drinken. Wellicht hadden we beter voor wat thee leuten langs de Cantharel (voor boekingen met of zonder kers www.hoteldecantharel.nl) kunnen lopen.

Maar goed.. Blijkt dat er op dat veld toch mooi de Apeldoornse paarden wedstrijden worden gehouden en natuurlijk vanaf 23 aug t/m 31 augustus het openlucht filmfestival. Twee niet te missen evenementen. En als je ze dan toch mist.. ze zijn jaarlijks.

Ik hoorde iemand achter me zeggen dat het toch nog steeds warm was. Duh.. we waren net een kleine drie kwartier onderweg, dus wat wil je dan. Zelfs zijn drinken was warm geworden.. tja.. dan moeten we maar snel terug. Trainer gaf aan dat we op eigen tempo terug mochten naar de kleedkamer. Hehe.. eindelijk kwam het een beetje opgang. We liepen redelijk door naar de baan. Daar stond ik dus nog steeds te trappelen. Mijn benen wilden nog een rondje. Ik wilde nog een rondje en geen toeristische. Ik keek een beetje uit naar een vrijwilliger maar iedereen legde zich erbij neer. Het was een slappe training met wat toeristische elementen maar ja.. dat was in verband met.. inderdaad de warmte…