Gisterenavond was het weer tijd voor interval training. De baan was ijsvrij en ook niet meer glad dus hup gaan met die banaan.. 4* 1200T + 200R (voor de nieuwe lezers en/of potentiele fanatieke hardlopers.. dat is dus 4 * 1200m tempo en 200m rust). Dan is het gewoon wel fijn als je het tempo een beetje kunt volgen. Voor mij als semi beginner is dan tegen de 15km/u toch een tikkeltje snel. Afhaken is nooit leuk maar ja.. op de baan kun je de groep of de weg in ieder geval niet kwijt raken.
Waarom doen we eigenlijk interval training? Men zegt dat het goed is voor het herstellen van het lichaam. Ook hoor ik wel dat het lichaam hierdoor een hogere basissnelheid krijgt. Ik lees ook dat sommige interval trainingen zorgen voor betere conditie of voor meer vetverbranding. Een website suggereerde tot mijn verbazing dat je lichaam dan instaat is om spieren op te bouwen zoals je dat ziet bij sprinters. Je schijnt ook nog verschillende types met allerlei verschillende resultaten te hebben om het nog makkelijker te maken. Sommigen beweren dat interval gewoon wordt gebruikt om te zorgen dat het baantjes draaien minder saai te maken.
Wikipedia geeft als voorbeeld “Walk-back sprinting”. In deze vorm sprint je korte stukjes tot 800m en dan loop je terug naar het startpunt om te herstellen. Dat herhaal je een paar keer. Volgens Wiki geeft het een “finishing kick”. Wie wil dat nou niet? De zweden hebben begin vorige eeuw hun eigen interval training ontworpen, die bestaat uit verschillende componenten die je gemakkelijk in elkaar kunt zetten, genaamd “fartlek”. Niet te verwarren met de situatie waarbij een medeloper beter niet voor het trainen dat bord met bonen en/of uien had kunnen eten .
Eigenlijk is zo’n interval training een beetje gek. Stel je voor dat je dit ook doet in het gewone leven. Door de week loop je korte rondjes op tempo en ook rustig door de tuin. Dit alles ter voorbereiden om dan op zaterdag de tuin lekker snel te maaien. Of je wast de ramen.. eerst snel en daarna rustiger.. 4x.. zodat het wassen van de auto in het weekend lekker soepeltjes gaat.
Ik liep de de laatste serie eigenlijk best lekker en was blij dat het zo goed was gegaan. Wel vond ik raar dat men gewoon door dribbelde maar ik zocht daar niets achter. Totdat mijn medelopers na 200m weer aan gingen zetten voor de echte alle aller laatste serie. Die zag ik niet aankomen. Blijkbaar was mijn mindset al in gesteld op afronden en een warme douche. Ik probeerde nog tevergeefs om aan te haken en besloot om de serie normaal af te maken. Voor me zag ik mijn groep langzaam en in prachtige kadans van me weg lopen. De training gaf me nog een bemoedigende opmerking. Onder de douche dacht ik lachend.. even op tempo 4 keer met zeep over mijn benen.. daarna een keer rustig.. 5 keer snel over mijn buik.. en weer rustig..