Windkracht 7 en het regent. Tja, daar heb ik buienradar eigenlijk niet voor nodig. Buiten spookt het. Vandaag loop ik de twee bruggenloop in Zwolle. Een rustig loopje met 3 rondjes van 5 km.. normaal gesproken dan.. Windkracht 7.. Even flitst het door mijn hoofd. Zal ik thuis blijven? Natuurlijk ga ik. Vorige week ging uiteindelijk de 7 heuvelenloop voor mij ook al niet door. Vandaag heb ik een nieuwe kans. Op de website staat: ‘De brug omhoog lopen is goed te doen, het is in het begin en bij het aflopen kom je mooi op snelheid. Er worden altijd goede tijden gelopen.’ Windkracht 7.. en het zou ook blijven regenen. humm..

In het clubhuis van AV PEC 1910 is het gezellig druk. De vrijwilligers staan klaar achter de bar, bij de inschrijfbalie en buiten in de regen om de finish te markeren. Heerlijk.. de charmes van een kleine loop. Nadat ik mijn startnummer en chip heb opgeprikt, ga ik rustig zitten kijken naar de ongeveer 150 lopers die langzaam binnen druppelen. Humm.. het regent dus nog steeds. Ik wacht nog maar even met het inlopen, net als de meeste van mijn lotgenoten. Al met al wordt het binnen in ieder geval steeds warmer.

Bij de start is het even droog. De wind waait door de bomen en ook geheel passend bij de tijd van het jaar staan de lopers te trappelen. Vol verwachting neem ik me dan ook voor om niet te snel van start te gaan. Stom.. we lopen de 1e brug op en de lopers voor me stoppen. WTF.. de brug gaat omhoog. In het kanaal zie ik ginds een boot aan komen varen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Aan de andere kant rennen de eerste lopers de dijk op. Die snelle tijd kan ik nu wel op mijn buik schrijven. En toch.. Dit is bizar.. en grappig..

De boot komt maar tergend langzaam op stoom. Als de slagbomen in hetzelfde tempo naar beneden zijn gekomen, gaan we juichend verder met de loop. Inderdaad gaan we best snel naar beneden. Op de dijk realiseer ik me weer wat echte wind tegen is. Niet normaal meer.. Ik probeer te genieten van het oerhollandse tafareel.. de huisjes aan de dijk.. de net geknotte wilgen.. het kanaal.. de bootjes in de haven.. maar die wind.. Terug naar de techniek heb ik geleerd. Ontspannen benen.. kruin omhoog.. bekken recht.. voorover hangen.. lekker makkelijk om zo’n techniek  te ontwikkelen in het zonnige California.  Ik zie een voorganger door een windvlaag even door het gras lopen. Heb ik weer even mazzel dat ik recent nog net snel 2,5 kg ben aangekomen.

Ik verlang naar de 2e brug. Eindelijk krijgen we wind in de rug. In de bocht voor de brug glimlach ik opgelucht naar een natte kleumende vrijwilliger. Ik had niets te drinken mee genomen maar deze wind geeft me vleugels. Onderaan de brug zie ik een scherpe bocht aankomen. Nu heb ik snelheid. Ik neem hem ruim.. handje naar de grond enne.. door..

In het tweede rondje neem ik opnieuw die ophaalbrug. Ik kijk eerst links, daarna rechts en weer naar links. Nee.. ginds zie ik ditmaal geen boot. Ondanks de meer aangewakkerde tegenwind, loop ik maar snel naar de overkant. Dat oerhollandse landschap kan me ondertussen gestolen worden. Het publiek heeft het nu bijna helemaal laten afweten. Nog een paar moeders met kinderen wachtend tot papa voorbij komt. Arme kinderen.. zich vervelend in de harde wind en kou. En ze hebben het al zo te verduren in deze tijd van het jaar. Dan is in die zak naar Spanje zo gek nog niet..

Voor de tweede keer over de finish zie ik steeds meer mensen afhaken. Hier worden de jongens van de mannen gescheiden. “Ow” schreeuwt de omroeper verbaast “Hij gaat voor nog een rondje”. Ja, ik krijg het naar mijn zin. Het begint te regenen. De wind waait nu ook door de slagbomen, die gelukkig deze keer wel overeind blijven. Op de dijk sta ik bijna stil. Ik zie om me heen nog een paar medelopers ook vechten tegen de elementen. Stoer realiseer ik me dat wij tenminste nog gewoon zijn door gegaan.

Tevreden zet ik nogmaals aan. Gestimuleerd door de krachtige rugwind loop ik lekker door naar de finish. Op de finishklok staat 1.11. He? Toch nog een nieuw PR ondanks de brug, ondanks de wind.. nou ja, wellicht dankzij de wind. Later wordt de tijd nog aangepast naar 1.08 en nog wat.. Dat had voor mij niet gehoeven. Het was zowiezo een extreem mooie tijd. En weer een extreem leuke ervaring met een beetje extreem weer. Hardlopen kan best wel extreem zijn maar dat vind ik juist gewoon lekker…